September 08 – Chartham Hatch

Bloemetjesgordijnen bewegen in de ochtendbries. Onder het balkon concentreerd de kat van de buren zich op de nerveuze bewegingen van een mus. De stilte van een pruimenboomgaard.
Vanaf Elisabeth’s fornuis sluipt de geur van gebakken spek langs de trap omhoog. Gastvrij.
Met een full english breakfast achter de kiezen, boven in een dubbeldekkerbus, uitzicht op de kathedraal van Canterbury. Chocolate fudge cake op het terras bij de Buttermarket Inn. Vakwerkhuizen en hun uithangborden. Een jonge Michael Palin als gids op een roeiboot.
Oude pelgrimverhalen. Traditie.
Vanavond nog even naar de pub op de hoek en we zijn klaar …

Er waren vakanties waarin de spanning langzaam werd opgebouwd. Een reis naar iets wat een zeker geheim in zich verborgen hield.
Omwegen, zoektochten, verrassing, teleurstelling, avontuur.
Aan het eind van die bedevaart ligt de beloning. Dan pas is het afgerond.

Ben ik na vandaag al klaar, heb ik het gezien?
Vlak bij de plek waar Thomas Becket is vermoord ligt een koperen kompasroos in de vloer.
De griekse inscriptie betekent: De waarheid brengt vrijheid
Nee, ik heb nog niets gezien …