Dinsdag 9 september, Magham Down

Vandaag verlaten we Chartham Hatch voor een dag in de country side. Het weer werkt mee, de zon schijnt zelfs. Onze gastvrouw heeft voor ons gebeden en waarempel, het heeft nog geholpen ook! Het Zuid-Engelse platteland is echter helemaal niet zo plat, in feit is het heel vrouwelijk: rond en vruchtbaar. Voor zover we het kunnen waarnemen; eigenlijk zien we vooral veel heggen.

Eerst bezoeken we twee kleine, schilderachtige dorpjes: Tenterden en Biddenden. Schattige witte vakwerkhuisjes met glas in lood raampjes, meestal dienst doend als pub (wat anders!). Ze stammen uit de tijd van de Tudors en zijn heerlijk schots en scheef gezakt. Beide plaatsjes zijn ook voorzien van een vroegmiddeleeuwse kerk die nog steeds volop in gebruik is, inclusief crèche. Zo wordt het geloof er al met de paplepel ingeslagen.
Aan Biddenden hangt nog een leuk verhaal over een siamese tweeling die in de Middeleeuwen leefde en zelfs kans zag een stukje land en wat fortuin te vergaren, dat ze bij hun dood aan de gemeenschap nalieten. Voorwaarde was, dat het werd gebruikt om aan de armen op tweede paasdag brood en kaas te schenken. Dat gebeurt nu nog steeds. Als eerbetoon worden er door de plaatselijke bakker nog steeds koekjes met hun beeltenis gebakken. Een mooier eerbetoon is er volgens mij niet!

Hoogtepunt van vandaag is een bezoek aan de kasteeltuinen van Sissinghurst, een drukbezochte tuin (niet goed voor de oogst!) die is aangelegd rond de overblijfselen van een Elizabethaans landhuis en ontworpen door de (in Engeland) wereldberoemde Vita Sackville-West. Een prachtige tuin met steeds doorkijkjes naar restanten van het oude landhuis of de toren. Vooral voor een plantengek als ik een geweldige belevenis: niet alleen staan er heel veel bijzondere planten, maar overal staan naamplaatjes bij! Wereldberoemd is de witte tuin, maar mijn favoriet is de “warme” tuin: prachtig oranje en rood!

En verder gaat het weer, naar Goudhurst, alweer zo’n lieflijk oud dorpje met vakwerk en een super-oude kerk. En naar het schijnt een voormalig smokkelaarsnest. We komen vandaag wel aan onze trekken! Het is hier dat we onze eerste (en vast niet laatste) cream-tea tot ons nemen in een schots-en-scheve tearoom. Het is ook hier dat het met het mooie weer over is; het begint te regenen. Eerst gestaag, daarna met bakken tegelijk.

We vinden het wel mooi zo, het is nog een uur rijden naar onze volgende pleisterplaats: Magham Down. Eva, die opgesloten zit in onze TomTom, is ook de flauwste niet en stuurt ons direct het enge bos in. De Ierse muziek die ik in Goudhurst al had uitgekozen blijkt wonderlijk op zijn plaats. Heuvel op en af gaat het. Het uitzicht is, ondanks het slechte weer, prachtig. En zie, net als we onze bestemming bereiken droogt het op en schijnt de zon. Zo zie je maar weer…….