Zaterdag 13 september - Shirell Heath

“Zodra je de ijscoman zijn karretje ziet inpakken, kun je maar beter maken dat je wegkomt”, luidde het advies van onze gastheer vanmorgen.
Het is inderdaad een prachtige zonnige zaterdag, echt weer voor een ijsje.
Aan een inham van Chichester Harbour ligt het plaatsje Bosham. De lokale zeilvereniging (members only) is druk in de weer met het doornemen van het wedstrijdschema en het optuigen van de vloot. Het water komt nog maar tot de knieën.
Het lijkt ons heerlijk om te wonen in die schattige huisjes rond een hele oude kerk.
Vooral die buitenste rij huizen aan de baai zijn schilderachtig. Bij vloed worden ze echter krampachtig. Het weggetje dat nu nog het water op afstand houdt zal weldra door het tij dat komt wassen worden weggetoverd. We hebben geen laarzen meegenomen …

Cupido op een dolfijn.
Nee, we zijn niet door de golven weggevoerd maar wel door de tijd.
Even verderop, in Fishbourne, heeft men prachtige mozaïekvloeren blootgelegd van een Romeins paleis. Waarschijnlijk was het de residentie van Tiberius Claudius Togidubnus.
Alles volgens de laatste interieurtrends uit Rome, maar dan op het randje van het Rijk.

Een andere mozaïekvloer uit die tijd werd gevonden tijdens een opknapbeurt van de kathedraal van Chichester. Onder een dikke glazen waterspiegel gaat het kopje onder tussen zware romaanse gewelven die op hun beurt worden overspoeld door gotische franje.
Het interieur is nogal sober, sommige versieringen zijn gek genoeg van moderne kunstenaars, zoals een gebrandschilderd venster van Marc Chagall.
In de straten die uitkomen bij een 15e eeuws marktkruis worden biologisch en ecologisch verantwoorde produkten aan de man gebracht. Tussen de marktstallen door zien we her en der gekleurde balonnetjes het luchtruim kiezen.
Er zijn veel mensen op de grote barbecue afgekomen. De kathedraal verdwijnt “voor het goede doel” langzaam in blauwe wolken. De hemel laat vooralsnog aleen maar witte toe.

Donkere wolken pakten zich samen boven Arundel Castle toen Cromwell in 1653 zijn kanonnen in stelling bracht. Uit de zeshonderd jaar oude puinhoop is daarna dit megakasteel in victoriaanse stijl ontstaan. De zoveelste graaf van Norfolk woont er.
We mogen even (tegen een stevige vergoeding) een kijkje nemen in de wapenkamer, de huiskapel, de bibliotheek en nog enkele grote zalen vol pracht. Een suppoost blijkt al de hele dag in de weer om een ingesloten vogeltje te betrappen dat stiekem op de rijkelijk gedekte tafel heeft gepoept. Ook de voorouders van de Duke, in slagorde op de portrettengalerij, lijken met hun ogen op zoek te zijn naar die gevederde indringer.
“Hadden we al een opgezette mus?”. Hun collectie is nooit af.

Dat geldt ook voor de verzameling van Anke. In de tuinen van Arundel Castle maakt zij het karwei van Cromwell af. In de zaden van vandaag zitten de bloemen van morgen, ja,ja.
Op weg naar de poort die niet veel later haar stoere deuren zal sluiten passeren we nog een paar in het gras geparkeerde oldtimers. Van die modellen op smalle banden, waar je je beide handen aan het stuurwiel nodig hebt en nog geen pink kan uitsteken naar Eva, zonder uit de bocht te vliegen, die je volgens haar blikken stemgeluid maar hebt te nemen.

Zoals de bootjes in Bosham gelaten met het getij blijven dobberen of droogvallen, zo zetten wij vandaag onze oefening op de tijdbalk voort en wachten niet op cijfers van de jury.